در مقاله اخیر خود در LIBERAL PATRIOT، پاتریک براون این ادعای رایج را بررسی می کند که تغییرات آب و هوایی مستقیماً باعث افزایش سیل در سراسر جهان می شود. این تفسیر عمیق‌تر به تحلیل براون می‌رود و سادگی روایت‌های رسانه‌ای را به چالش می‌کشد و ماهیت چندوجهی خطرات سیل را همانطور که در مطالب او ذکر شده است بررسی می‌کند.
روایت های رسانه ای ساده در مقابل واقعیت های پیچیده
براون اشاره می کند که چگونه رسانه ها اغلب هر سیل بزرگ را به تغییرات آب و هوایی نسبت می دهند، که نشان دهنده یک “عصر جدید” از بلایای مرتبط با آب و هوا است. او می نویسد:
زمانی که رودخانه‌ها از کناره‌های خود سرریز می‌شوند یا سیل‌های ناگهانی ناشی از بارندگی شدید رخ می‌دهد، بسیاری از رسانه‌ها به‌طور بازتابی سیل را گزارش می‌کنند که گویی ما در یک وضعیت اساساً جدید به دلیل تغییرات آب و هوایی هستیم.
این مشاهدات سؤالات مهمی را در مورد صحت گزارش های رسانه ها و مسئولیتی که آنها در شکل دادن به ادراک عمومی دارند، مطرح می کند. این نشان می دهد که اغلب بین روایت های ژورنالیستی و درک علمی ظریف از رویدادهای آب و هوایی گسست وجود دارد.
چارچوبی علمی برای درک خطرات سیل
این مقاله بر اهمیت استفاده از یک چارچوب جامع برای ارزیابی خطر سیل همانطور که توسط IPCC اتخاذ شده است، تاکید می کند. براون توضیح می دهد:
خطر اثرات بلایای طبیعی را می توان نتیجه ترکیبی از مخاطرات طبیعی، قرار گرفتن در معرض و آسیب پذیری دانست.
این چارچوب تاکید می کند که خطر سیل نه تنها در مورد افزایش خطرات (مانند بارندگی شدیدتر)، بلکه در مورد مکان و چگونگی زندگی مردم (قرار گرفتن در معرض) و اینکه جوامع چگونه می توانند به این رویدادها واکنش نشان دهند (آسیب پذیری) است.
علم پیچیده سیل
براون با بحث در مورد عوامل خاص مؤثر بر سیل، رابطه Clausius-Clapeyron را ایجاد کرد که پیش‌بینی می‌کرد اتمسفر گرمتر رطوبت بیشتری را در خود نگه می‌دارد. با این حال، او همچنین به عدم قطعیت در چگونگی تبدیل این رابطه به پدیده های دنیای واقعی اشاره می کند:
“مطالعات نشان می دهد که به طور متوسط در سطح جهان ما واقعاً شاهد افزایش بارندگی شدید تقریباً مطابق با هفت درصد در درجه سانتیگراد هستیم. با این حال، همه چیزهای دیگر لزوماً برابر نیستند و میزان تأثیر گرمایش بر سایر بخش‌های پویایی طوفان باران نیز ممکن است نقش داشته باشد.
این نقل قول پیچیدگی نسبت دادن سیل ها را صرفاً به تغییرات آب و هوایی نشان می دهد، و نشان می دهد که سایر عوامل پویا نیز به طور قابل توجهی بر این رویدادها تأثیر می گذارند.
نقش تأثیرات جبران کننده
براون در مورد اینکه چگونه عوامل دیگر ممکن است ارتباط مستقیم بین هوای گرمتر و سیل های مکرر را خنثی کنند، بحث می کند. وی بیان می کند:
«همان مکانیسم‌هایی که اجازه می‌دهد باران بیشتری از جوی گرمتر ببارد، باعث می‌شود آب بیشتری از سطح زمین قبل از بارش تبخیر شود. این بدان معنی است که با گرم شدن جو، خاک اغلب ظرفیت بیشتری برای جذب بارندگی اضافی در زمان وقوع دارد.
این جنبه لایه دیگری از پیچیدگی را برای درک دینامیک سیل معرفی می کند و این فرض را به چالش می کشد که بارندگی شدیدتر همیشه منجر به سیل شدیدتر می شود.
بررسی مجدد داده های سیل جهانی
براون داده های جهانی سیل را بازتاب می دهد که نشان می دهد هیچ افزایش مداومی در سیل در سراسر جهان وجود ندارد. وی به یافته هایی اشاره کرد که:
اکثر مطالعات رصدی هیچ افزایشی در سیل جهانی و در صورت وجود کاهش نشان می‌دهند.
این بیانیه کلیدی است زیرا اختلاف بین برداشت های عمومی که توسط رسانه ها ایجاد می شود و داده های واقعی مشاهده شده توسط دانشمندان را برجسته می کند. همچنین موضع IPCC را تقویت می کند که به روندهای جهانی در جریان رودخانه های زیاد به دلیل فعالیت های انسانی “اعتماد کم” دارد.
نتیجه: فراخوانی برای درک دقیق
مقاله پاتریک براون یادآور پیچیدگی و تحریف رسانه ای پیرامون بحث تغییرات آب و هوا و بلایای طبیعی است. اگرچه گرایشی وجود دارد که سیل‌ها را مستقیماً با گرمایش جهانی مرتبط کند، اما برای یک درک جامع و سیاست‌گذاری مؤثر، به یک رویکرد جدی که عوامل متعددی – طبیعی، انسانی و تکنولوژیکی – را در نظر می‌گیرد، نیاز است.
بسیار مهم است که به این موضوع با دیدگاهی متعادل و با شناخت ماهیت چندبعدی خطرات سیل برخورد کنیم. این رویکرد نه تنها درک ما را بهبود می بخشد، بلکه انعطاف پذیری و توانایی های سازگاری ما را در مواجهه با چالش های آینده نیز بهبود می بخشد.
مقاله کامل پاتریک براون را اینجا بخوانید.
و برای اطلاعات بیشتر در مورد سیل به ما مراجعه کنید صفحه همه چیز درباره آب و هوا در اینجا.
متصل